روز شانزدهم مهرماه در سال شماری زرتشتی را مهرگان مینامند که برابر است با دهم مهر ماه سال خورشیدی.در سال شمار زرتشتی نام شانزدهمین روز ماه به نام مهر است ، ایرانیان باستان هرگاه که نام روز با نام ماه برابر میشد را جشن میگرفتند.در ماه مهر روز شانزدهم که به نام مهر بود را نیز جشن میگرفتند. این را
در نسک (کتاب) بندهشن آمده است که میشا (نام نخستین مرد) و میشانه (نام نخستین زن) در چنین روزی از تخمه کیومرث زاده شدند. ادر آیین مهرپرستی این روز را زاد روز مهر (ایزد مهر) دانسته اند آن را میتراکانا مینامند. این
ایرنیان باستان جشن مهرگان را در شش روز برگزار میکردند که آغاز آن از شانزدهم ماه مهر بود و پایان آن در روز رام (۲۱ ماه مهر) بود . امهرگان جشن برداشت فراوردههای کشاورزی و آغاز زمستان بزرگ نیز بوده است. گویند در چنین روزی ایزدان از آسمان به زمین فرود آمدند و فریدون و کاوه آهنگر را یاری دادند تا بر ض�اک پیروز گردد و روز ۲۱ ماه مهر (رام روز) فریدون ض�اک را در زنجیر بند کرده در کوه دماوند زندانی کرد تا مردم از گزند او برای همیشه آسوده گردند. این راا
مهرگان همواره جایگاهی بلند در نزد ایرانیان داشته و در روز مهرگان سفره زیبایی میگسترانند که کمتر از سفره نوروزی نیست. این را نیز
برگزاری جشن مهرگان در ایران
امروزه در ایران مهرگان را تنها زرتشتیان ایران پاس میدارند.اگرچه گروهی از ایرانیان که در دیگر کشورها زندگی میکنند نیز در چند سال گذشته با پرپای
اجشنهایی ، مهرگان را بزرگ داشت نموده اند
در روز جشن نخست سفره جشن مهرگان را میگسترانند و بر روی آن آینه،آتشدان، اوستا،نگاره زرتشت،لرک(مانند آجیل است که از چند میوه خشک درست شده است)گل،گلاب،میوه تازه،گندم و باده سرخ یا سفید میگذارند.نخست موبدی با خواندن نیایشی از اوستا آتش را در آتشدان بر میافروزد و سپس به اوستا خوانی . این (بخشی از مهر یشت) میپردازد.
پس از نیایش و سپاسگزاری از دادههای اهورای و شادباش گوئ مهرگان،مردم به شادی و پایکوبی میپردازند.جشن مهرگان از پسین (بعد از ظهر) آغاز میشود و نیمه شب به پایان میرسد.این
دو بانوی زرتشتی با تن پوشهای ویژه یزدی و با آئینه،گلاب و شیرینی به میهمانان
خوش آمد گویی میکنند
موبد در کنار سفره مهرگان به هنگام نیایش
|